Murtaza Kamar

Yazımıza Tuncer Elmacıoğlu'na ait "Başarıda aile faktörü" adlı ve okumanızı tavsiye ettiğim kitaptan yaptığım alıntı ile başlamak istiyorum. “...Aile içerisinde problem varsa, karı-kocanın ‘problemi çözmeye yönelik’ bir iletişim kurmaları gerekir. Problem çözülemediği, hatta büyümeye başladığı zamanlarda eşler, anlaşamayacaklarında anlaşırlarsa problem ortadan kalkar.” Yazarın önerdiği yöntem sadece eşler arasındaki sorunların çözümüne katkı sunmuyor, bütün ilişkilerde de katkı sunabilir. Bizler tartışmayı bilmediğimiz halde, tartışmayı severiz. Tartışırken de bir şeyler öğrenmek için değil, kendi üstünlüğümüzü kabul ettirmek için bir bakıma egomuzu tatmin etmek için tartışıyoruz. Halbuki öğrenmeye yönelik tartışmaların sonucunda, ortaya güzel bir sonuç çıkabilir. Elbette ki her şey de uzlaşma beklenemez. Çünkü her insanın kendisine göre bir doğrusu vardır. Dikkat edin mutlak doğru demiyoruz, kendine göre doğrusu vardır. Bu duruma yol açan sebepler; yetiştiği aile ortam...

  Sevgili peygamberimiz (sav) bir hadisi şerifinde şöyle buyurmaktadır: “Mümin müminin aynasıdır, mümin müminin kardeşidir, (ihtiyaç duyduğunda) onun geçimini temin eder/ zarardan-ziyandan korur ve arkasından da / gıyabında da elinden geldikçe onu savunur."   Etrafımızdaki insanlar hakkında muhakkak iyi ya da kötü bir düşüncemiz vardır. Bizim hakkımızda da insanların böyle düşünceleri vardır. Kimi insanlar kendileri hakkında toplumun nasıl bir kanıya sahip olduğunu düşünürken bazıları ise kendinden emin olduğu için böyle bir şeyi akıllarına dahi getirmezler. Oysa insanın dış görünüşü ile iç dünyası her zaman birbirini tutmaz. Çoğu zaman dış görünüş insanlar hakkında belirli bir izlenim verse de bu yanıltıcı olabilir. Okuduğum bir yazıda alanının uzmanı olan bir yazar, psikopat ve narsist adayların mülakat başarı yüzdelerinin diğer adaylara göre oldukça yüksek olduğu tespitinde bulunuyordu. Bu tespit insanın dış görünüşünün, konuşmasının her durumda gerçek karakterini yansıtm...

İnsanoğlu her şeyin en iyisine taliptir. En iyi ev, en iyi araba, en iyi görev ve en rahat iş gibi…Bu her alanda geçerlidir. Hele çocukları söz konusu olduğunda akan sular durur. Mesela bir zamanlar çocuklar askerlik görevine alınırken iyi bir yere gitmeleri için aracılar devreye sokulurdu. “Çocuğum iyi yere düşsün, tehlikeli yerlerde görev yapmasın, rahat bir askerlik yapsın vs.” gibi kaygılarla referans arayışına girilirdi. Göz bebeğimiz çocuklarımız bir göreve atanınca tehlikeli ve sıkıntılı yerlerde görev yapmasını istemeyiz. Geçmiş yıllarda  üst düzey yetkili bir asker ile görüştüğümde şunu söylemişti: “Dostlarım, arkadaşlarım benden yakınlarının nispeten güvenli ve rahat yerlerde görevlendirilmesini talep ederken onlara şunu söylerim: Sizin oğlunuzun yerine görevlendirecek kişinin annesi, babası sevdiği yok mu? O da bir ana kuzusu değil midir? Sizin evladınızdan ne farkı var? Farz edin ki oğlunuzun yerine bir başkasını görevlendirdim. Oğlunuzun yerine görevlendirilen kimsenin...