Murtaza Kamar

Doğu taraflarındaki tapınaklardan birinin bahçesinde, girişin ortasında taşlar dizilmiştir. Bu tapınağa giden kişi, basamaklara çıkmadan önce taşlara bakmaya yönlendirilir. Basamakların sağ tarafından bakıldığında on bir taş, sol tarafından bakıldığında on iki taş, ortadan bakıldığında ise on üç taş olduğu görülür. Yani olay doğru taş sayısını bulmak olsa da çıkarılacak ders “ nereden baktığınızdır .” Doğruluk, bakış açısına göre değişmektedir. Durduğunuz nokta sizin için doğrudur; ama mutlak olarak tam doğru değildir. Gençliğimde edindiğim bilgileri mutlak gerçekler olarak sahiplenir ve savunurdum. Güvendiğim bir kişiden veya yazardan aldığım bilgileri kesin doğru gibi algılar, bu bilgilerle hareket ederdim. Bir gün, başka bir şehirde yaşayan ağabeyim ziyarete geldiğinde bana kısa kollu bir tişört hediye etmişti. O dönemde merhum bir din adamının teyp kasetlerini dinliyor ve görüşlerini benimsiyordum. Doğu kültürü, yüksek sesle konuşan ve bağıran liderleri sever; bu hoca da kasetler...

  Aramızda Kadri Abimle çok fazla yaş farkı yoktu. O, üvey ablamın büyük çocuğuydu; dolayısıyla benim yeğenimdi. Henüz çocuk yaşta annesini kaybetmiş, dedesi tarafından büyütülmüştü. Annem ise, üvey torunu olmasına rağmen ona öz evlatlarından daha fazla ilgi gösterir, üzerine titrerdi. Kadri Abim benden dört yaş büyüktü. Çocuklukta bu dört yaş farkı büyük bir mesafe gibi görünürdü. O da bu farkın hakkını verir, yalnızca kendini yetiştirmekle kalmaz, bizim de gelişimimiz için büyük çaba sarf ederdi. Maalesef, dört yıl önce onu akciğer kanserinden kaybettik. Yükseköğrenim görmemişti -sonra açık öğretimle yükseköğrenimini tamamladı- ancak kendi kendini öyle bir geliştirmişti ki , profesörlere taş çıkartırdı. Onunla konuşan biri, kariyerini bilmeden, onu akademisyen zannederdi. Dini konularda da derin bilgiye sahipti ve din adamları bile onunla tartışmaktan çekinirdi. Bir gün dost meclisinde ibadet esnasında niyet konusu açıldığında, bir kesim niyetin sesli yapılmasının şart olduğunu...