Murtaza Kamar

Ünvanlar ve Kendine Dönüş Dostum olan diş doktorunun kliniğine gittim. Sekreteri, doktora “Yazar geldi,” demiş. Doktor dostum tebessümle yanıma gelip, “Hem yazar hem defterdar hem de akrabamdır,” dedi. Bu küçük anekdot beni düşündürdü: Dost meclisinde “yazar” olarak anılmak beni daha çok mutlu ediyor. Çünkü yazarlık, tamamen kendi emeğimle ve çabamla kazandığım bir kimlik. Oysa "defterdar" gibi resmi ünvanlar, bir atama sonucunda elde ediliyor. Bir meslektaşım, “Eski defterdar olur ama eski yazar olmaz,” demişti. Bu söz, yazarlığın özgünlüğünü ve kalıcılığını hatırlatıyor. Ünvanlar ve isimlerle hitap biçimleri de kültürlere göre değişiyor. Örneğin, Suriye’ye yaptığım bir ziyarette, gençlerin büyüklerine sadece isimleriyle hitap etmeleri beni şaşırtmıştı. Sonuç olarak, resmi ortamlarda ünvanlar yerinde kullanılsa da insanın asıl kimliği, kişisel değerleri ve geride bıraktığı izlerdir. Yazarlık, düşündüğüm, ürettiğim ve paylaştığım bir kimlik olarak beni daha çok tanımlıy...

“ Bir kişinin gerçek kişiliğini görmek istiyorsan, menfaatine dokunan bir şeyle onu sına; böylece gerçek yüzü ortaya çıkar.” (Arap atasözü)  Birini sınamak, güvenilirliğini, dürüstlüğünü veya yetkinliğini anlamak için dikkatli bir yaklaşım gerektirir. Geçmiş zamanlarda bir görev yerimden ilişiğimi kesip ayrıldım. Bir süre sonra orada kalan arkadaşımı aradım. Selamlaşmanın ardından bana, "Senden birçok iyilik gören şu kişi, arkandan türlü dolaplar çeviriyor," dedi. Gülümseyerek yanıtladım: "Sende mi, Brütüs?" düşüncesini çoktan geride bıraktım. Artık biliyorum ki, yabancıların zarar verme potansiyeli, dost ve yakınlarımdan daha düşüktür; çünkü onlara sırtımı dönmem, sırrımı da ifşa etmem. Uzun bir süredir “nankör” kelimesini sözlüğümden sildim. İyiliği başa kakmak için değil, Allah için yapıyorum. Allah rızası için yapılan iyilikle Allah için yapılan iyilik arasında fark vardır. Allah rızası için yapılan, ecir/sevap kazanma maksadı taşırken, Allah için yapılan, yalnı...