122

-

 

122. Mektup

Günü daha büyük bir görev duygusuyla, biraz daha ilerlemek arzusuyla bekleyen kimse, ilk ışıklardan önce kalkar yatağından. Güneş yükseldiği halde hâlâ uykulu yatan ve ancak öğle üzeri uyanan kişi ayıp eder.


Uzatalım yaşamımızı, yaşamın görevi de, delili de harekettir. Kısaltalım geceleri, bir zaman aktaralım 480 geceden gündüze! Şölenler için pişirilip hazırlanan kuşlar daha kolay semirsin diye karanlıkta hareketsiz bırakılır, böylece hiç hareket etmedikleri için tembel bedenleri yağ tutmaya başlar. Organlarının üstünde bir yağ tabakası gelişir. Kendilerini karanlığa adayan o gece kuşlarının bedenleri de pek biçimsiz görünür, çünkü yüzlerinin rengi hasta insanlarınkinden daha sarı, endişe vericidir. Yorgun, bitkin, mum gibi yüzleri yaşayan bedenlerine yapışmış cansız ettir sanki. Yine de mutsuzluklarının en hafifidir bunlar. Ya ruhlarının karanlıkları? Ne kadar da yoğundur bu karanlıklar! Ruhları durgun ve körleri kıskanacak kadar karanlıktır. Kim karanlıklara bakmak için gözleri olsun ister ki?

    Sefahatin ana ilkesi şudur: Çarpık işlerden hoşlanmak, doğru yoldan ayrılmakla kalmayıp oradan alabildiğine uzaklaşmak, sonra da doğru yolun tam karşısına yerleşmek.

    Erkeklerin kadın kıyafetleri giymesini sen de doğaya karşı buluyorsun doğal olarak. İlerlemiş yaşa rağmen genç ve güzel görünmeye çalışmak sence de doğaya aykırı değil mi? 481 Bundan daha zalim ve acınası ne olabilir? Sırf erkekler tarafından düzülsün diye bir oğlan, delikanlılıktan çıkıp büyümüş adam olmayacak mı? Madem cinsiyeti onu koruyamıyor, yaşı da mı koruyamayacak? Kış güllerine meraklı olanlar, akan sıcak suların arasında uygun yerlere gül dikerek kış ortasında bir bahar çiçeği yetiştiren kişiler doğaya aykırı yaşamazlar mı? Kalelerin üstünde meyve yetiştirenler doğaya aykırı yaşamazlar mı? Konaklarının üstünde, çatılarında, ağaçların bile boy atamayacağı kadar derin kök salan koruluklar sallıyorsa başlarını, bunları yetiştiren insanlar doğaya aykırı yaşamazlar mı? Hamamlarının temelini denizin ortasına attıranlar, sıcak havuzları dalgalarla, fırtınalarla dövülmezse zevkle yüzdüklerini sanmayanlar doğaya aykırı yaşamazlar mı? Her şeyin, ilke olarak doğaya aykırı, alışkanlıklarına da uygun olmasını istedikleri için, en sonunda doğa ile toptan ilişkilerini kestiler. “Sabah oluyor; uyku zamanı geldi. Herkes dinleniyor şimdi, biz idman yapalım, gezmeye çıkalım, öğle yemeği yiyelim. Artık gün doğmaya başlıyor, akşam yemeği vakti geldi! Halkın yaşadığı gibi yaşamayalım biz. Herkesin gittiği aşınmış bir yoldan gitmeyelim. Herkesin günü kendinin olsun! Sabah bize özgü, sadece bizim olan bir şey olsun!"

        Pedo Albinovanus çok ince, zarif bir üslupla anlatırdı, onun ağzından dinledim. Papinius'un evinin üstünde duruyormuş. Bu Papinius, ışık kaçkınlarından biri. Pedo anlatıyor:


        

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ünvanlar ve Kendine Dönüş

-
Ünvanlar ve Kendine Dönüş Dostum olan diş doktorunun kliniğine gittim. Sekreteri, doktora “Yazar geldi,” demiş. Doktor dostum tebessümle yanıma gelip, “Hem yazar hem defterdar hem de akrabamdır,” dedi. Bu küçük anekdot beni düşündürdü: Dost meclisinde “yazar” olarak anılmak beni daha çok mutlu ediyor. Çünkü yazarlık, tamamen kendi emeğimle ve çabamla kazandığım bir kimlik. Oysa "defterdar" gibi resmi ünvanlar, bir atama sonucunda elde ediliyor. Bir meslektaşım, “Eski defterdar olur ama eski yazar olmaz,” demişti. Bu söz, yazarlığın özgünlüğünü ve kalıcılığını hatırlatıyor. Ünvanlar ve isimlerle hitap biçimleri de kültürlere göre değişiyor. Örneğin, Suriye’ye yaptığım bir ziyarette, gençlerin büyüklerine sadece isimleriyle hitap etmeleri beni şaşırtmıştı. Sonuç olarak, resmi ortamlarda ünvanlar yerinde kullanılsa da insanın asıl kimliği, kişisel değerleri ve geride bıraktığı izlerdir. Yazarlık, düşündüğüm, ürettiğim ve paylaştığım bir kimlik olarak beni daha çok tanımlıy...
Devamı

Kalbin Secdesi

-
“Aldanma insanların samimiyetine! Menfaatleri gelir her şeyden önce. Vaad etmeseydi Allah cenneti; O'na bile etmezlerdi secde.” Mehmet Akif Ersoy’un bu dizeleri, insan doğasının karmaşıklığını ve samimiyetin çoğu zaman çıkar gölgesinde nasıl kaybolduğunu sarsıcı biçimde ortaya koyar. Gerçek içtenlik, ne yazık ki çoğu zaman menfaatin ardından gelir. Modern dünyada bu sorgulama daha da belirginleşiyor. Günlük ilişkilerimizde, iş hayatında, arkadaşlıkta, hatta aile bağlarında bile samimiyetin sınandığı anlarla karşılaşırız. Sorular zihnimizde dolaşır: "Bu ilişki bana ne kazandırır?" Gerçek insanlık ise tam bu sorunun dışında varlık bulur — karşılıksız iyilikte, hesapsız sevgide... Dinin Derinliğinde Samimiyet Akif’in dikkat çektiği gibi, eğer ibadet yalnızca ödül beklentisiyle yapılıyorsa, ortada samimiyet değil, bir pazarlık durur. Gerçek iman, bir karşılık beklemeden, yalnızca inandığı için yönelmekle şekillenir. Tıpkı çıkar gözetmeyen bir dostluk gibi... Son...
Devamı

Düşmanları Dost Eden Başkan

-
  Düşmanları Dost Eden Başkan Abraham Lincoln, Amerika Birleşik Devletleri'nin 16. başkanı olarak tarihe damgasını vurmuş, liderlik kabiliyeti, içerikle dolu konuşmaları ve stratejik zekâsıyla tanınmış bir figürdür. Özellikle iç savaş döneminde, ülkeyi bir arada tutma çabaları ve politikalarıyla hala günümüzde de örnek alınan bir liderdir. Lincoln'ün en dikkat çekici özelliklerinden biri, zor koşullarda bile yumuşak bir dil kullanarak insanları bir araya getirebilme yeteneğiydi. Bu yazıda, Lincoln’ün yumuşak dili ve bunun siyaset üzerindeki etkileri üzerinde duracağız. Yumuşak Dilin Anlamı: Yumuşak dil, iletişimde incelikli, nazik ve yapıcı bir yaklaşımı ifade eder. Bu tür bir dil kullanmak, karşıdaki kişiyi düşman olarak görmek yerine, onunla bir diyalog kurmayı ve ortak çözümler bulmayı hedefler. Lincoln’ün bu özellikleri, özellikle politik gündemlerin gerilimli olduğu dönemlerde güçlü bir strateji haline gelmiştir. Zira düşmanlık ve çatışma, insanların bir araya gelmesini zo...
Devamı