Ne zaman yaşayacaksın?

-


“İyi yaşamayı sonraya bırakan; yolunda bir ırmağa rastlayıp da akıp geçmesini bekleyen köylüye benzer; Irmak hiç durmadan akıp gidecektir. Yaşamımızı ölüm kaygısıyla, ölümümüzü de yaşama kaygısıyla bulandırıyoruz.” Montaigne


Hayata atıldıktan sonra kısa süren yaşamın her şeyi yaşayarak görmek ve öğrenmek için yeterli olmadığını fark ettim. Fark edince de kendime dersler çıkarmak için ünlü şahsiyetlerin biyografi kitaplarını okumaya başladım. Bu şahsiyetlerin yaşam serüvenini okuyunca birçoğunun yaşarken yaşamayı ihmal ettiklerini gördüm. Kimi bunu pişmanlıkla dile getiriyor, kimisi de satır aralarında bu mesajı veriyordu. Kararımı verdim; bunlar gibi olmayacağım.


İnsanların çoğunun yaşamayı ihmal etme nedenlerinin önemli sebeplerden birisinin ‘gelecek endişesi’ olduğunu gördüm. Elbette geleceği düşünmeli, gelecek için plan ve hazırlıklar yapmalıyız. Ancak yapmamamız gereken şey, gelecek konusunda endişelenip yaşamı ertelemek. 


İnsan doğasıyla ilgili bildiğim en trajik özellik, tüm insanların hayatı ertelemeye son derece yatkın olduğudur, diyor Dale Carnegie ve devam ediyor: Çoğumuz pencerenin önünde açan güllerin tadını çıkarmak yerine, ufkun ötesindeki büyülü gül bahçesini hayal ediyoruz. 


İnsan, ulaşamadığı her şeyin "delisi", ulaştığı her şeyin "nankörüdür", diyor Pablo Neruda. Elde ettiğimizi bir kenara atıp ulaşamadığımıza yöneliyoruz. 


Şöyle bir düşünelim mi? Hayal ettiğimiz; arabaya, eve, yazlığa vs. sahip olduğumuzda mutluluğumuz, sevincimiz kaç gün sürmüştü? Hayal ettiğimiz göreve, makama atandığımızda bir süre sonra ne hissettik? 


Stephan Leacock şunları yazmış: "Hayatımızın bu kadar hızlı adımlarla ilerlemesi ne kadar garip! Çocuklar 'Ben büyüyünce' diyorlar. Büyüdüklerinde, 'Ben evlenince' diye söze başlıyorlar. Ardından düşünceler, 'Ben emekli olunca' ya dönüşüyor. Emekli olduktan sonra insan sislerle kaplı geçmişine bakıyor, o günleri özlüyor ve bunların geçip gittiğine yanıyor. Yaşamın aslında her günü ve her saatini değerlendirerek yaşamak olduğunu ne yazık ki çok geç öğreniyoruz."


Yazımıza Romalı şair Horace’nin sözü ile son veriyoruz:

"Ne mutlu, ne kadar yalnız olsa da bugünü kendisinin kabul edene ve güvenerek kendine, 'Yarın ne kadar kötü olursa olsun, bugünü yaşadım ya!' diyebilene."  

Yorumlar

  1. Adsız8 Ekim 2022 14:02

    Selamlar kardeşim, önemli olan yüreği berrak olarak yaşamak. Yüreğine sağlık güzel tespitler

    YanıtlaSil
  2. Adsız9 Ekim 2022 06:21

    Üstat yine çok güzel ve anlamlı bir yazı kaleme almışsınız emeğinize sağlık saygılar selamlar Y.E.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Murtaza Kamar10 Ekim 2022 15:07

      Teşekkür ederim sevgili kardeşim

      Sil
  3. Adsız11 Ekim 2022 21:33

    Düşündüren, sorgulatan, yön veren bir ders daha... Teşekkürler üstadım emeğinize sağlık 👏🏻👏🏻💐

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Murtaza Kamar12 Ekim 2022 09:19

      Teşekkür ederim sevgili kardeşim

      Sil
  4. Adsız12 Ekim 2022 00:05

    Üstadım yazı tamda beni tarif ediyor. Geriye dönüp baktığımda hayatımın ne kadar boşa akıp gittiğini görüyorum. Maalesef insan oğlu olarak hep gelecek kokusu hep bir endişe çocuklarımın geleceği ama yolun sonuna doğru gittiğinde çoğu şeyin aklımıza fikrimize gelmeyecek şeklinde nerdeyse kendiliğinden hal olup yoluna girdiğini görüyor insan, başıma gelen ve bu asla çözülmeyecek, imkansız dediğim şeylerin Allahu Teala tarafından öyle yoluna koyduğu ve hayretler içinde kaldığımı sadece kendimi boşu boşuna stres ve sıkıntılara soktuğumda kaldığımı gördüm. Bütün yazılarınız, kitaplarınız, bize yol gösterişleriniz için elinize, emeğinize sağlık diyorum. Allah uzun ve sağlıklı bir ömür nasip etsin

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Murtaza Kamar12 Ekim 2022 09:18

      Teşekkür ederim sayın başkanım. Rabbim sizi korusun

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ünvanlar ve Kendine Dönüş

-
Ünvanlar ve Kendine Dönüş Dostum olan diş doktorunun kliniğine gittim. Sekreteri, doktora “Yazar geldi,” demiş. Doktor dostum tebessümle yanıma gelip, “Hem yazar hem defterdar hem de akrabamdır,” dedi. Bu küçük anekdot beni düşündürdü: Dost meclisinde “yazar” olarak anılmak beni daha çok mutlu ediyor. Çünkü yazarlık, tamamen kendi emeğimle ve çabamla kazandığım bir kimlik. Oysa "defterdar" gibi resmi ünvanlar, bir atama sonucunda elde ediliyor. Bir meslektaşım, “Eski defterdar olur ama eski yazar olmaz,” demişti. Bu söz, yazarlığın özgünlüğünü ve kalıcılığını hatırlatıyor. Ünvanlar ve isimlerle hitap biçimleri de kültürlere göre değişiyor. Örneğin, Suriye’ye yaptığım bir ziyarette, gençlerin büyüklerine sadece isimleriyle hitap etmeleri beni şaşırtmıştı. Sonuç olarak, resmi ortamlarda ünvanlar yerinde kullanılsa da insanın asıl kimliği, kişisel değerleri ve geride bıraktığı izlerdir. Yazarlık, düşündüğüm, ürettiğim ve paylaştığım bir kimlik olarak beni daha çok tanımlıy...
Devamı

Kalbin Secdesi

-
“Aldanma insanların samimiyetine! Menfaatleri gelir her şeyden önce. Vaad etmeseydi Allah cenneti; O'na bile etmezlerdi secde.” Mehmet Akif Ersoy’un bu dizeleri, insan doğasının karmaşıklığını ve samimiyetin çoğu zaman çıkar gölgesinde nasıl kaybolduğunu sarsıcı biçimde ortaya koyar. Gerçek içtenlik, ne yazık ki çoğu zaman menfaatin ardından gelir. Modern dünyada bu sorgulama daha da belirginleşiyor. Günlük ilişkilerimizde, iş hayatında, arkadaşlıkta, hatta aile bağlarında bile samimiyetin sınandığı anlarla karşılaşırız. Sorular zihnimizde dolaşır: "Bu ilişki bana ne kazandırır?" Gerçek insanlık ise tam bu sorunun dışında varlık bulur — karşılıksız iyilikte, hesapsız sevgide... Dinin Derinliğinde Samimiyet Akif’in dikkat çektiği gibi, eğer ibadet yalnızca ödül beklentisiyle yapılıyorsa, ortada samimiyet değil, bir pazarlık durur. Gerçek iman, bir karşılık beklemeden, yalnızca inandığı için yönelmekle şekillenir. Tıpkı çıkar gözetmeyen bir dostluk gibi... Son...
Devamı

Düşmanları Dost Eden Başkan

-
  Düşmanları Dost Eden Başkan Abraham Lincoln, Amerika Birleşik Devletleri'nin 16. başkanı olarak tarihe damgasını vurmuş, liderlik kabiliyeti, içerikle dolu konuşmaları ve stratejik zekâsıyla tanınmış bir figürdür. Özellikle iç savaş döneminde, ülkeyi bir arada tutma çabaları ve politikalarıyla hala günümüzde de örnek alınan bir liderdir. Lincoln'ün en dikkat çekici özelliklerinden biri, zor koşullarda bile yumuşak bir dil kullanarak insanları bir araya getirebilme yeteneğiydi. Bu yazıda, Lincoln’ün yumuşak dili ve bunun siyaset üzerindeki etkileri üzerinde duracağız. Yumuşak Dilin Anlamı: Yumuşak dil, iletişimde incelikli, nazik ve yapıcı bir yaklaşımı ifade eder. Bu tür bir dil kullanmak, karşıdaki kişiyi düşman olarak görmek yerine, onunla bir diyalog kurmayı ve ortak çözümler bulmayı hedefler. Lincoln’ün bu özellikleri, özellikle politik gündemlerin gerilimli olduğu dönemlerde güçlü bir strateji haline gelmiştir. Zira düşmanlık ve çatışma, insanların bir araya gelmesini zo...
Devamı