Sokağın çocuklarında olmayan, şimdi sizde de olmamalı!

-

 

Necati Tuncer’in babası ile ilgili anlattığı şu anı bana geçmişte yaptığım bir hatayı hatırlattı. O olay aklıma geldikçe kimyam bozulur.

“Küçük esnaf sınıfından bir manifaturacıydı babam. Daha çok köyden gelenlere hitap etse de dükkanı, bizim hevesimize uygun kumaşları da olurdu. Ama bize onlardan pantolon-ceket-gömlek diktirtmezdi ve sebebini de izah ederdi. Sokağın çocuklarında olmayan, şimdi sizde de olmamalı!”

Düzce'deyiz. Kızım Ayşe ilkokul 3. veya 4. Sınıfta. Sanırım 3 olsa gerek. Düzce'ye yeni gitmişiz. Ayşe Şırnak'taki okulunda, “Sevgi” ortamı olduğu için okula intibak sağlayamıyordu. Yeni öğretmen, klasik bir okul öğretmeni formatındaydı. Diğer bir ifade ile Şırnak'taki anne-öğretmen gibi değildi. Dersini verip giderdi. Ben de her gün okula gidiyor, Ayşe'nin okula alışmasını sağlamaya çalışıyorum. Bu arada da üzülmemesi için her istediğini almaya çalışıyordum. Kendisine pahalı sayılabilecek uçlu bir kalem aldım. Ayşe ertesi gün kalemi kaybetti. Daha bir gün kullanmadan kaybetti diye ona kızdım.  Ayşe öğretmenine söylemiş. Gariban öğretmen ne yapsın. Aradan bir iki gün geçti. Ayşe okuldan dönünce kalemi bulduğunu söyledi, sevindim, olayı anlatınca da çok üzüldüm. Meğerse kalem yanlışlıkla arkadaşının çantasına düşmüş! Kendi kendime dedim ki ‘buna hakkın yoktu. Sınıftaki çocukların ortalamasının üstünde bir kalem alman doğru değildi. Çocuğu özendirip yanlışa yönlendirmişsin’

İlber Ortaylı şu harika tespiti yapıyor: Şimdiki çocuklar bollukla büyüyor, Yokluğu anlamadığı için de, yoksulların gözü önünde edepsiz ve görgüsüz bir tüketim sergilerler. Kızım küçük bir çocuk iken yolda bir şey yemezdi. Onun için çarşıda yürüyüş yaparken dondurma istemezdi. Çünkü, derdi: “Çocukların canı çeker!” Ben ona söylememiştim. Muhtemelen aile içindeki konuşmalar ve öğütler etkili olmuştu.  

Çocukluğumda asil aileden gelme zenginler, zenginliklerini fazla göstermezlerdi. O zamanlar fakirlik çoktu. Yoksulların dikkatini çekecek davranışlarda bulunmazlardı. Çünkü bilirlerdi ki yoksullar ve bilhassa yoksulların çocukları onları görünce kendinde olmayan şeylerin hayaline kapılacak ve güçleri yetmediği için de yanlış yollara başvuracak. Yanlış yollardan biri de kıskançlıktır. Kıskançlık şu sonucu doğurur: Bende yok onda da olmasın! Bir diğeri yanlış yol da ondakini elde etmek için gayri meşru yollara girme arzusunun uyanması. Bunu engellemek için etrafın, yani bulunduğunuz çevrenin yaşam standardını çok aşmamak gerekir. Çok aşmamak derken böyle bir görüntü vermemeyi kast ediyoruz. 

Elbette kişi kendi kazancına göre yaşamalı. Ancak bulunduğu muhitin sosyal normlarını aşacak açıktan bir yaşam sürmemeye dikkat etmeli:

“Sokağın çocuklarında olmayan, şimdi sizde de olmamalı.”

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ünvanlar ve Kendine Dönüş

-
Ünvanlar ve Kendine Dönüş Dostum olan diş doktorunun kliniğine gittim. Sekreteri, doktora “Yazar geldi,” demiş. Doktor dostum tebessümle yanıma gelip, “Hem yazar hem defterdar hem de akrabamdır,” dedi. Bu küçük anekdot beni düşündürdü: Dost meclisinde “yazar” olarak anılmak beni daha çok mutlu ediyor. Çünkü yazarlık, tamamen kendi emeğimle ve çabamla kazandığım bir kimlik. Oysa "defterdar" gibi resmi ünvanlar, bir atama sonucunda elde ediliyor. Bir meslektaşım, “Eski defterdar olur ama eski yazar olmaz,” demişti. Bu söz, yazarlığın özgünlüğünü ve kalıcılığını hatırlatıyor. Ünvanlar ve isimlerle hitap biçimleri de kültürlere göre değişiyor. Örneğin, Suriye’ye yaptığım bir ziyarette, gençlerin büyüklerine sadece isimleriyle hitap etmeleri beni şaşırtmıştı. Sonuç olarak, resmi ortamlarda ünvanlar yerinde kullanılsa da insanın asıl kimliği, kişisel değerleri ve geride bıraktığı izlerdir. Yazarlık, düşündüğüm, ürettiğim ve paylaştığım bir kimlik olarak beni daha çok tanımlıy...
Devamı

Kalbin Secdesi

-
“Aldanma insanların samimiyetine! Menfaatleri gelir her şeyden önce. Vaad etmeseydi Allah cenneti; O'na bile etmezlerdi secde.” Mehmet Akif Ersoy’un bu dizeleri, insan doğasının karmaşıklığını ve samimiyetin çoğu zaman çıkar gölgesinde nasıl kaybolduğunu sarsıcı biçimde ortaya koyar. Gerçek içtenlik, ne yazık ki çoğu zaman menfaatin ardından gelir. Modern dünyada bu sorgulama daha da belirginleşiyor. Günlük ilişkilerimizde, iş hayatında, arkadaşlıkta, hatta aile bağlarında bile samimiyetin sınandığı anlarla karşılaşırız. Sorular zihnimizde dolaşır: "Bu ilişki bana ne kazandırır?" Gerçek insanlık ise tam bu sorunun dışında varlık bulur — karşılıksız iyilikte, hesapsız sevgide... Dinin Derinliğinde Samimiyet Akif’in dikkat çektiği gibi, eğer ibadet yalnızca ödül beklentisiyle yapılıyorsa, ortada samimiyet değil, bir pazarlık durur. Gerçek iman, bir karşılık beklemeden, yalnızca inandığı için yönelmekle şekillenir. Tıpkı çıkar gözetmeyen bir dostluk gibi... Son...
Devamı

Düşmanları Dost Eden Başkan

-
  Düşmanları Dost Eden Başkan Abraham Lincoln, Amerika Birleşik Devletleri'nin 16. başkanı olarak tarihe damgasını vurmuş, liderlik kabiliyeti, içerikle dolu konuşmaları ve stratejik zekâsıyla tanınmış bir figürdür. Özellikle iç savaş döneminde, ülkeyi bir arada tutma çabaları ve politikalarıyla hala günümüzde de örnek alınan bir liderdir. Lincoln'ün en dikkat çekici özelliklerinden biri, zor koşullarda bile yumuşak bir dil kullanarak insanları bir araya getirebilme yeteneğiydi. Bu yazıda, Lincoln’ün yumuşak dili ve bunun siyaset üzerindeki etkileri üzerinde duracağız. Yumuşak Dilin Anlamı: Yumuşak dil, iletişimde incelikli, nazik ve yapıcı bir yaklaşımı ifade eder. Bu tür bir dil kullanmak, karşıdaki kişiyi düşman olarak görmek yerine, onunla bir diyalog kurmayı ve ortak çözümler bulmayı hedefler. Lincoln’ün bu özellikleri, özellikle politik gündemlerin gerilimli olduğu dönemlerde güçlü bir strateji haline gelmiştir. Zira düşmanlık ve çatışma, insanların bir araya gelmesini zo...
Devamı