Üç büyük bayram!

-


I. Mahmut Devri nişancılarından Hâlet Efendi, Bağdat'ta iken Rufai şeyhlerinden birini bayramda ziyaret eder. Selamlaşmanın ardından Şeyh ona der ki:

"Yaşadığın müddetçe üç büyük bayram vardır. Bunlardan ilk ikisi vezirdir, üçüncüsü her yerde hazırdır. İnsan olmak için ilk bayram doğumdur. Dünyaya Hakk’a muhatap olan sıfatlarla donatılmış olarak doğmak gerçek bir bayramdır. İkinci bayram ise, insanlara hayırlı olduğuna inandığı zaman, ruhunda sevinç duyanların kutladığı bayramdır. Bu öyle bir seviyedir ki, başkalarının bayramını benliğine katmayı bilen insan, bu sevinçle yoruldukça mutlu olur."

Doğum günü, pek çoğumuz için özel bir gün anlamına gelir. Sevdiklerimizle toplanır, pastalar kesilir ve "İyi ki doğdun!" dilekleri havada uçuşur ancak, bir doğum gününü kutlarken sadece doğmuş olmak yeterli mi? Kendi varlığımızın yanında, bu dünyaya ne kattığımız ve kimin hayatına dokunduğumuz da önemlidir.

Hâlet Efendi’nin aktardığı gibi, yaşamımız boyunca üç büyük bayram vardır: ilki doğum, ikincisi ise başkalarına faydalı olduğumuzda yaşanan sevinçtir. Aslında, doğduğumuz gün, içindeki potansiyeli gerçekleştirmek ve çevremize olumlu etkiler bırakmak için bir fırsattır. Doğum günleri, hayatımız boyunca topluma sunduğumuz katkıları değerlendirme zamanı olmalıdır.

Birçok kültürde doğum günü sadece bir yaş daha almak olarak görülse de Aborjinlerin bakış açısı oldukça farklıdır. Onlar, yaşamın bir yıl daha ilerlemesini değil, o yıl içerisinde ne kadar olgunlaştığımızı ve daha iyi bir insan olup olmadığımızı kutlarlar. Bu bakış açısı, doğum gününün anlamını derinleştirir; çünkü önemli olan yaş değil, gelişimdir.

Doğmamış olan bu potansiyelimizle, yaşamımızda bir değişim yaratıyor muyuz? Kimi zaman, inovasyon ve değişim adına ufak dokunuşlar yeterli olabilir. Şu an elimizdeki teknolojik aletler, insanların yıllarca süren çabaları sayesinde bu hale gelmiştir. Aynı şekilde biz de, yaşadığımız topluma katma değer sağlamak için çabalamalıyız.

Peygamber Efendimiz (s.a.v) bir hadiste, "İnsanoğlu öldüğünde amellerinin sevabı sona erer. Üç şey hariç: Sadaka-i câriye, istifade edilen ilim ve kendisine dua eden hayırlı evlat." demiştir. Bu üç şey, yaşamımızın sıkı bir şekilde bağlı olduğu noktaları ifade eder. Kalıcı iyilikler yapmak, öğrendiklerimizi paylaşmak ve başkalarına faydalı olmak, en önemli sorumluluklarımızdan biridir.

Sonuç olarak, sadece doğmuş olmak yeterli değildir. Bizim için önemli olan, bu dünyada nasıl bir iz bıraktığımız ve topluma ne tür katkılarda bulunduğumuzdur. Rabbim, hepimize hayatımızla "İyi ki doğdun!" dedirtecek şekilde yaşamayı nasip etsin. Doğum günlerimizde yalnızca kutlamakla kalmayıp, kendimizi ve çevremizi geliştirmek için yeni yöntemler  geliştirelim…

 

 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ünvanlar ve Kendine Dönüş

-
Ünvanlar ve Kendine Dönüş Dostum olan diş doktorunun kliniğine gittim. Sekreteri, doktora “Yazar geldi,” demiş. Doktor dostum tebessümle yanıma gelip, “Hem yazar hem defterdar hem de akrabamdır,” dedi. Bu küçük anekdot beni düşündürdü: Dost meclisinde “yazar” olarak anılmak beni daha çok mutlu ediyor. Çünkü yazarlık, tamamen kendi emeğimle ve çabamla kazandığım bir kimlik. Oysa "defterdar" gibi resmi ünvanlar, bir atama sonucunda elde ediliyor. Bir meslektaşım, “Eski defterdar olur ama eski yazar olmaz,” demişti. Bu söz, yazarlığın özgünlüğünü ve kalıcılığını hatırlatıyor. Ünvanlar ve isimlerle hitap biçimleri de kültürlere göre değişiyor. Örneğin, Suriye’ye yaptığım bir ziyarette, gençlerin büyüklerine sadece isimleriyle hitap etmeleri beni şaşırtmıştı. Sonuç olarak, resmi ortamlarda ünvanlar yerinde kullanılsa da insanın asıl kimliği, kişisel değerleri ve geride bıraktığı izlerdir. Yazarlık, düşündüğüm, ürettiğim ve paylaştığım bir kimlik olarak beni daha çok tanımlıy...
Devamı

Kalbin Secdesi

-
“Aldanma insanların samimiyetine! Menfaatleri gelir her şeyden önce. Vaad etmeseydi Allah cenneti; O'na bile etmezlerdi secde.” Mehmet Akif Ersoy’un bu dizeleri, insan doğasının karmaşıklığını ve samimiyetin çoğu zaman çıkar gölgesinde nasıl kaybolduğunu sarsıcı biçimde ortaya koyar. Gerçek içtenlik, ne yazık ki çoğu zaman menfaatin ardından gelir. Modern dünyada bu sorgulama daha da belirginleşiyor. Günlük ilişkilerimizde, iş hayatında, arkadaşlıkta, hatta aile bağlarında bile samimiyetin sınandığı anlarla karşılaşırız. Sorular zihnimizde dolaşır: "Bu ilişki bana ne kazandırır?" Gerçek insanlık ise tam bu sorunun dışında varlık bulur — karşılıksız iyilikte, hesapsız sevgide... Dinin Derinliğinde Samimiyet Akif’in dikkat çektiği gibi, eğer ibadet yalnızca ödül beklentisiyle yapılıyorsa, ortada samimiyet değil, bir pazarlık durur. Gerçek iman, bir karşılık beklemeden, yalnızca inandığı için yönelmekle şekillenir. Tıpkı çıkar gözetmeyen bir dostluk gibi... Son...
Devamı

Düşmanları Dost Eden Başkan

-
  Düşmanları Dost Eden Başkan Abraham Lincoln, Amerika Birleşik Devletleri'nin 16. başkanı olarak tarihe damgasını vurmuş, liderlik kabiliyeti, içerikle dolu konuşmaları ve stratejik zekâsıyla tanınmış bir figürdür. Özellikle iç savaş döneminde, ülkeyi bir arada tutma çabaları ve politikalarıyla hala günümüzde de örnek alınan bir liderdir. Lincoln'ün en dikkat çekici özelliklerinden biri, zor koşullarda bile yumuşak bir dil kullanarak insanları bir araya getirebilme yeteneğiydi. Bu yazıda, Lincoln’ün yumuşak dili ve bunun siyaset üzerindeki etkileri üzerinde duracağız. Yumuşak Dilin Anlamı: Yumuşak dil, iletişimde incelikli, nazik ve yapıcı bir yaklaşımı ifade eder. Bu tür bir dil kullanmak, karşıdaki kişiyi düşman olarak görmek yerine, onunla bir diyalog kurmayı ve ortak çözümler bulmayı hedefler. Lincoln’ün bu özellikleri, özellikle politik gündemlerin gerilimli olduğu dönemlerde güçlü bir strateji haline gelmiştir. Zira düşmanlık ve çatışma, insanların bir araya gelmesini zo...
Devamı