Huzurun Sırrı: Zikrin İçsel Yolculuğu

-


Bir şehir düşünün… İnsanlar koşturuyor, cep telefonları dünyaya bağlıyor ama yüzlerde derin bir boşluk var. Modern hayatın gürültüsü içinde, huzur bir türlü bulunamıyor.

Bir ofiste, terfisi için çırpınan genç bir kadın… Başarılı ama geceleri uyuyamıyor. Bir lüks restoranda, pahalı bir şarapla geçici bir neşe arayan bir adam... Hepsi aynı sorunun peşinde:
 "İçimdeki bu huzursuzluğu nasıl dindirebilirim?"

Kur’an-ı Kerim bu soruya yalın ama derin bir cevap sunar:
 "Bilesiniz ki gönüller ancak Allah’ı zikrederek huzura kavuşur." (Ra’d Suresi, 28)
 Bu ayet, insanın ruhsal anatomisinin en hassas noktasına dokunur:
 Huzur, dışarıda değil; içeride aranmalıdır.

Kaybolmuş Bir Neslin Sessiz Çığlığı

Modern insan huzuru kaybetti ancak nerede bulacağını bilmiyor. Sosyal medya beğenileriyle avunuyor, alışverişle eksik yanını kapatmaya çalışıyor, kariyer hırsıyla mutluluğu kovalamaya devam ediyor. Ama her tatmin, bir serap gibi kayboluyor. Çocuğun elinden kaçan balon misali, yakaladığını sandığı an uçup gidiyor.

Neden mi?
 Çünkü insan ruhu, geçici olanla doymaz. Kalp, sonsuzluk için yaratılmıştır;  fani olanla beslendiğinde ise, huzuru da beraberinde kaybeder.

Zikir: Unutulan Bir Şifa

Zikir… Arapça kökeniyle ‘hatırlamak’ demektir. Ama sadece bir hatırlama değil; köke dönmek, içsel huzuru sürekli beslemek anlamına gelir. Bu, mekanik bir tekrar değil; varoluşun kaynağıyla kurulan canlı bir bağdır.

Sabah namazında okunan bir dua, bir teşekkür anı,  hatta bir çiçeğe bakarken içten gelen bir “Sübhânallah”…Zikrin biçiminden çok, niyeti önemlidir.

Geçiciyle Kalıcının Sessiz Savaşı

Zikir sadece sözcüklerden ibaret değildir;  insana sonsuzluk hissi yaşatan bir bağdır. Bir bardak kahve birkaç dakikalık enerji verir;  ama ruhun derin huzuru, zikrin kalıcı etkisinde saklıdır. Zikir insana fısıldar:
 “Sen kontrol eden değil, edilensin. Bırak... Yüklerini taşıyan bir kudret var.” İşte bu teslimiyet, kalbi hafifletir, kaygıyı azaltır.

İtirazlara Cevap: Teselli mi, Gerçek mi?

Bazıları için zikir sadece bir teselli gibi görünebilir. Ama modern bilim bile bugün, "bilinçli farkındalık" kavramı üzerinden zikrin ruhsal faydalarına yaklaşıyor. Anı yaşamak, zihni dinginleştirmek, stresi azaltmak… Meditasyonun olumlu etkileri üzerine birçok bilimsel çalışma var.  Zikir ise, bunun ötesinde: sadece zihni değil, ruhu da anlamla besliyor.

Sizin Hikâyeniz: Bir Dakikalık Mucize

Diyelim ki bugün işten çıktınız. Yorgun, bezgin bir hâlde eve gidiyorsunuz.  Yolda bir çocuğun gülüşüyle karşılaştınız.  İçinizden bir “Elhamdülillah” döküldü. O an bir hafiflik hissettiniz. İşte bu, zikrin mucizesidir.

Son Söz Yerine: İçsel Bir Davet

Belki şimdi, bir dakikanızı ayırıp şunu deneyin: Gözlerinizi kapatın ve sadece bir kere, derinden ve bilinçle “Yâ Rahmân” deyin. Derin bir nefes alın...Ve bırakın yükleriniz bir süreliğine hafiflesin. Belki de huzurun peşinde koşmaya hiç gerek yok. Çünkü huzur, zaten içinizde saklıdır.

Zikir, ruhun nefesidir; kalp unuttuğunda dünya daralır.


 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ünvanlar ve Kendine Dönüş

-
Ünvanlar ve Kendine Dönüş Dostum olan diş doktorunun kliniğine gittim. Sekreteri, doktora “Yazar geldi,” demiş. Doktor dostum tebessümle yanıma gelip, “Hem yazar hem defterdar hem de akrabamdır,” dedi. Bu küçük anekdot beni düşündürdü: Dost meclisinde “yazar” olarak anılmak beni daha çok mutlu ediyor. Çünkü yazarlık, tamamen kendi emeğimle ve çabamla kazandığım bir kimlik. Oysa "defterdar" gibi resmi ünvanlar, bir atama sonucunda elde ediliyor. Bir meslektaşım, “Eski defterdar olur ama eski yazar olmaz,” demişti. Bu söz, yazarlığın özgünlüğünü ve kalıcılığını hatırlatıyor. Ünvanlar ve isimlerle hitap biçimleri de kültürlere göre değişiyor. Örneğin, Suriye’ye yaptığım bir ziyarette, gençlerin büyüklerine sadece isimleriyle hitap etmeleri beni şaşırtmıştı. Sonuç olarak, resmi ortamlarda ünvanlar yerinde kullanılsa da insanın asıl kimliği, kişisel değerleri ve geride bıraktığı izlerdir. Yazarlık, düşündüğüm, ürettiğim ve paylaştığım bir kimlik olarak beni daha çok tanımlıy...
Devamı

Kalbin Secdesi

-
“Aldanma insanların samimiyetine! Menfaatleri gelir her şeyden önce. Vaad etmeseydi Allah cenneti; O'na bile etmezlerdi secde.” Mehmet Akif Ersoy’un bu dizeleri, insan doğasının karmaşıklığını ve samimiyetin çoğu zaman çıkar gölgesinde nasıl kaybolduğunu sarsıcı biçimde ortaya koyar. Gerçek içtenlik, ne yazık ki çoğu zaman menfaatin ardından gelir. Modern dünyada bu sorgulama daha da belirginleşiyor. Günlük ilişkilerimizde, iş hayatında, arkadaşlıkta, hatta aile bağlarında bile samimiyetin sınandığı anlarla karşılaşırız. Sorular zihnimizde dolaşır: "Bu ilişki bana ne kazandırır?" Gerçek insanlık ise tam bu sorunun dışında varlık bulur — karşılıksız iyilikte, hesapsız sevgide... Dinin Derinliğinde Samimiyet Akif’in dikkat çektiği gibi, eğer ibadet yalnızca ödül beklentisiyle yapılıyorsa, ortada samimiyet değil, bir pazarlık durur. Gerçek iman, bir karşılık beklemeden, yalnızca inandığı için yönelmekle şekillenir. Tıpkı çıkar gözetmeyen bir dostluk gibi... Son...
Devamı

Düşmanları Dost Eden Başkan

-
  Düşmanları Dost Eden Başkan Abraham Lincoln, Amerika Birleşik Devletleri'nin 16. başkanı olarak tarihe damgasını vurmuş, liderlik kabiliyeti, içerikle dolu konuşmaları ve stratejik zekâsıyla tanınmış bir figürdür. Özellikle iç savaş döneminde, ülkeyi bir arada tutma çabaları ve politikalarıyla hala günümüzde de örnek alınan bir liderdir. Lincoln'ün en dikkat çekici özelliklerinden biri, zor koşullarda bile yumuşak bir dil kullanarak insanları bir araya getirebilme yeteneğiydi. Bu yazıda, Lincoln’ün yumuşak dili ve bunun siyaset üzerindeki etkileri üzerinde duracağız. Yumuşak Dilin Anlamı: Yumuşak dil, iletişimde incelikli, nazik ve yapıcı bir yaklaşımı ifade eder. Bu tür bir dil kullanmak, karşıdaki kişiyi düşman olarak görmek yerine, onunla bir diyalog kurmayı ve ortak çözümler bulmayı hedefler. Lincoln’ün bu özellikleri, özellikle politik gündemlerin gerilimli olduğu dönemlerde güçlü bir strateji haline gelmiştir. Zira düşmanlık ve çatışma, insanların bir araya gelmesini zo...
Devamı