Teşekkür bekliyorsan iyilik yapma!..

           İyilik, sözlükte hiçbir karşılık beklemeksizin yapılan yardım olarak tanımlanır.

Gerçek iyilikte ihlas vardır, samimiyet vardır. “Karşılık beklenerek yapılan iyilik, iyilik değil tefeciliktir” diyor Nevzat Tarhan. Maalesef toplum gitgide yozlaşıyor. Böyle giderse bugünler iyi halimiz olarak hatırlanacak. Mesela toplum için kötü olan pek çok kişi vardır ki sırf bize “iyi” oldukları için seviyor ve savunuyoruz. Uyarılınca da “Ben ondan zarar görmedim ki” diye cevaplayabiliyoruz. Böylelikle ahlaki açıdan son derece yakışıksız bir söz olan “Bana dokunmayan yılan bin yaşasın” sözüne uyup yaşantımızı sürdürüyoruz.

İyilik, ‘karşılık beklenmeksizin yapılan eylemdir,’ demiştik. Bu da Allah rızası için yapılan bir eylemdir. Kendimizi yoklayalım; teşekkür edilemeyen bir iyilik yapar mıyız? Çoğumuz “Yaparız,” diyecektir. Ancak gerçekte öyle değildir. Güzel bir davranış yapıyorsak karşılığını bekleriz veya güzel ve iyi davranışları karşılığını görme umudunu taşıdığımız kişilere yaparız. Onlardan teşekkür beklemeyiz ancak günü gelince menfaatlenmek üzere yatırım yaparız. Bizlere yapılan iyiliklerin ve hürmetin sahte olduğunu çoğu zaman fark etmeyiz. Aslında düşünürsek belki farkına varırız ancak düşünmek dahi aklımıza gelmez.

İyiliğin iki tarafı vardır; biri iyilik yapan diğeri iyilik yapılan. İyilik yapan tarafta isek, yaptığımız iyi davranışı sorgulayıp, Allah rızasını gözeterek mi yoksa çıkar için mi yaptığımızı sorgulamalıyız. Çıkar için olan davranışa, etraftakilerin ‘ne iyi bir insan,’ demesi için yapılan davranış da girer. Bu davranış, Resulullah'ın (s.a.v) sözüyle kınanmıştır. Bu konudaki hadisi kısaltarak veriyoruz: “Kıyamet günü hesabı ilk görülecek kişi, şehit düşmüş bir kimse olup huzura getirilir. Allah Teâlâ ona verdiği nimetleri hatırlatır, o da hatırlar ve bunlara kavuştuğunu itiraf eder. Cenâb-ı Hak: 

"Peki, bunlara karşılık ne yaptın?" buyurur.

             "Şehit düşünceye kadar senin uğrunda cihad ettim." diye cevap verir. 

"Yalan söylüyorsun. Sen, ‘Babayiğit adam’ desinler diye savaştın, o da denildi." buyurur. Sonra emrolunur da o kişi yüzüstü cehenneme atılır.

Bu hadisin çok ürpertici bir yanı vardır o da şudur: İnsan “desinler” diye canını bile verebilir.  Bu nedenle çok dikkatli olmak zorundayız. 

Resulullah'ın yardım ve iyilik konusunda önemli bir tavsiyesi vardır: “Allah-u Teâlâ’nın rahmet gölgesinden başka bir gölgenin bulunmadığı kıyâmet gününde, yedi kimseyi Allah-u Teâlâ rahmetinde gölgelendirecektir. Bunlardan birisi de sağ eli ile verdiği sadakayı, sol elinin haberi olmayacak şekilde gizliliğe dikkat edendir.” Bu öğüde uyarsak umulur ki kurtuluşa ereriz.

Yapacağımız iyi davranış karşısında teşekkür bekliyorsak iyilik yapmamamız, yapmamızdan daha hayırlıdır. Rabbim iyiliği rızası için ve teşekkür beklemeyerek yapabilmemize güç ve kuvvet versin.