Deniz suyu içenler!..

-

“Maddi hayata tapanlar deniz suyu içenlere benzerler; içtikçe susuzlukları artar.” Muhyiddin Arabi


Arapların bir sözü vardır: “İnsan her zaman ceng ü harp ve mücadele ile meşguldür.” Bir mücadele bitmeden başka bir mücadeleye başlar. İnsan, insan olmanın sorumluluğunun farkında olursa mücadelesi hayırlı işlerde olur. İhtiras ve tamah içinde ise bu ‘içi boş’ mücadelesi mezara kadar sürer. 

Tefekkür, dinimizde günahları, kâinatı, varlıkları, doğayı, yaratıkları, kendini ve Allah'ı düşünmek, ve O'nun yarattığı varlıklardan; kainattaki eşsiz mükemmellikteki düzenden ders çıkarmak, demektir. Bu anlamda tefekkür düşünceden daha geniş anlamlıdır.  Yüce Allah birçok ayet-i kerimesinde tefekkür etmemizi istiyor. Resulullah (s.a.v.) bir hadisinde şöyle buyuruyor: “Tefekkür gibi ibâdet yoktur.”

Zaman zaman tefekküre dalarım. Tefekkür ederken hırs ve ihtirasla mal varlığını kat be kat arttıran birçok insanı düşünürüm. Onlardan bir kısmı artık yaşamıyor. Geçmişte ‘benim’ diyen insanların hikayelerini okudum ve okuyorum. Şimdi nerede olduklarını düşünüyorum. Tefekkür ederken mana aleminde onlara şöyle sesleniyorum: “Yaptıklarınız buna değdi mi? Çevirdiğiniz entrikalar, yaptığınız zulümler değdi mi?” Mana aleminden cevabımı alıyorum… 

Hırs ve ihtirastan gözü dönmüş ve yaşamayı unutmuş kişilere sormak istiyorum: “Ne zaman yaşayacaksınız?” Onları gözleyen kişiler onları hep bir koşuşturma içinde görür. Yemek yerken, uyurken, namazda iken projeler beyinlerinde adeta dans etmektedir: “Şundan şu kadar para kazanırsam, ondan bu kadar para kazanırsam veyahut evimin kredisi bitti, ikinci bir ev alıp ileride çoluk çocuğuma bırakır veya kiraya verirsem…” Ona da sormak isterim: “Ne zaman yaşayacaksın?” 

Yazımıza bir ayeti kerime ile son veriyoruz.

"O gün (Kıyamet koptuğu ve herkes öldüğü vakitte) Cenâb-ı Hak: Bugün mülk kimindir? diye nida edecek. (Herkes ve her şey öldüğü için kimseden ses çıkmayınca yine kendi:) Kahhâr ve vahid olan Allah'ındır”  diye cevap verecek. (Mü’min suresi 16) 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ünvanlar ve Kendine Dönüş

-
Ünvanlar ve Kendine Dönüş Dostum olan diş doktorunun kliniğine gittim. Sekreteri, doktora “Yazar geldi,” demiş. Doktor dostum tebessümle yanıma gelip, “Hem yazar hem defterdar hem de akrabamdır,” dedi. Bu küçük anekdot beni düşündürdü: Dost meclisinde “yazar” olarak anılmak beni daha çok mutlu ediyor. Çünkü yazarlık, tamamen kendi emeğimle ve çabamla kazandığım bir kimlik. Oysa "defterdar" gibi resmi ünvanlar, bir atama sonucunda elde ediliyor. Bir meslektaşım, “Eski defterdar olur ama eski yazar olmaz,” demişti. Bu söz, yazarlığın özgünlüğünü ve kalıcılığını hatırlatıyor. Ünvanlar ve isimlerle hitap biçimleri de kültürlere göre değişiyor. Örneğin, Suriye’ye yaptığım bir ziyarette, gençlerin büyüklerine sadece isimleriyle hitap etmeleri beni şaşırtmıştı. Sonuç olarak, resmi ortamlarda ünvanlar yerinde kullanılsa da insanın asıl kimliği, kişisel değerleri ve geride bıraktığı izlerdir. Yazarlık, düşündüğüm, ürettiğim ve paylaştığım bir kimlik olarak beni daha çok tanımlıy...
Devamı

Kalbin Secdesi

-
“Aldanma insanların samimiyetine! Menfaatleri gelir her şeyden önce. Vaad etmeseydi Allah cenneti; O'na bile etmezlerdi secde.” Mehmet Akif Ersoy’un bu dizeleri, insan doğasının karmaşıklığını ve samimiyetin çoğu zaman çıkar gölgesinde nasıl kaybolduğunu sarsıcı biçimde ortaya koyar. Gerçek içtenlik, ne yazık ki çoğu zaman menfaatin ardından gelir. Modern dünyada bu sorgulama daha da belirginleşiyor. Günlük ilişkilerimizde, iş hayatında, arkadaşlıkta, hatta aile bağlarında bile samimiyetin sınandığı anlarla karşılaşırız. Sorular zihnimizde dolaşır: "Bu ilişki bana ne kazandırır?" Gerçek insanlık ise tam bu sorunun dışında varlık bulur — karşılıksız iyilikte, hesapsız sevgide... Dinin Derinliğinde Samimiyet Akif’in dikkat çektiği gibi, eğer ibadet yalnızca ödül beklentisiyle yapılıyorsa, ortada samimiyet değil, bir pazarlık durur. Gerçek iman, bir karşılık beklemeden, yalnızca inandığı için yönelmekle şekillenir. Tıpkı çıkar gözetmeyen bir dostluk gibi... Son...
Devamı

Düşmanları Dost Eden Başkan

-
  Düşmanları Dost Eden Başkan Abraham Lincoln, Amerika Birleşik Devletleri'nin 16. başkanı olarak tarihe damgasını vurmuş, liderlik kabiliyeti, içerikle dolu konuşmaları ve stratejik zekâsıyla tanınmış bir figürdür. Özellikle iç savaş döneminde, ülkeyi bir arada tutma çabaları ve politikalarıyla hala günümüzde de örnek alınan bir liderdir. Lincoln'ün en dikkat çekici özelliklerinden biri, zor koşullarda bile yumuşak bir dil kullanarak insanları bir araya getirebilme yeteneğiydi. Bu yazıda, Lincoln’ün yumuşak dili ve bunun siyaset üzerindeki etkileri üzerinde duracağız. Yumuşak Dilin Anlamı: Yumuşak dil, iletişimde incelikli, nazik ve yapıcı bir yaklaşımı ifade eder. Bu tür bir dil kullanmak, karşıdaki kişiyi düşman olarak görmek yerine, onunla bir diyalog kurmayı ve ortak çözümler bulmayı hedefler. Lincoln’ün bu özellikleri, özellikle politik gündemlerin gerilimli olduğu dönemlerde güçlü bir strateji haline gelmiştir. Zira düşmanlık ve çatışma, insanların bir araya gelmesini zo...
Devamı