Normal Dışı Davranış!

-

İnsanlardan gördüğümüz iyilikleri gözden geçirmek için şöyle bir geçmişe bakalım. İyilik gördüğümüz insanları sevgi ve hayır dua ile anıyoruz, değil mi? Bir de yaptığımız iyilikleri de gözden geçirelim. Yaptığımız iyiliği hatırlayınca insani bir görevi ifa etmenin haklı gururunu hissediyor muyuz? 

Yıllar önce zor duruma düşen bir dostuma insanlığın gereğini yapmıştım ancak meğerse sıkıntıya düşen bu dostumdan diğer dostları yüz çevirmiş. Sosyolojide normal dışı davranışlardan biri “İstatiksel olarak az rastlanan davranış gösterme” şeklinde ifade edilir. Tanıma göre benim davranışım “Normal Dışı” davranış kategorisine girer duruma gelmiş oluyordu! Haliyle bu duruma üzüldüm. Esasen benim yaptığım çok özel bir davranış değildi. Gayet yerinde ve insani bir davranıştı ancak diğer “dost”ların davranışı karşısında benim davranışım belirgin bir şekilde göze çarpıyordu. Bu durum beni mutlu etmedi, aksine üzüldüm. Benim sıradan ve gayet insani davranışımın çok değerli olmasına kahırlandım. İnsanlık böyle olmamalı. 

Yapılan iyiliğin değerli olması için iyilik karşılıksız yapılmalıdır. Beklenti karşılığı veyahut gösteriş maksatlı yapılan iyilik, görünürde iyi gözükse de manevi anlamda hiçbir değeri yoktur. 

Yazımı Montaigne’den bir alıntı ile son veriyoruz. 

Bir kimse yumuşaklıkla ve doğal bir rahatlıkla, kendisine yöneltilmiş saldırıları küçümserse iyi bir şey yapmış olur. Bu övgüye değer bir hareket olur ama bir kimse saldırı sonucu yaralanmış ve incinmiş olduğu halde, büyük bir iç mücadele yaşadıktan sonra öç alma duygularına karşı aklın silahlarıyla kendini donatır ve sonuçta kendine egemen olursa kuşkusuz daha iyi olur. Birinci duruma iyilik, ikinci duruma ise erdem adı verilir. 

 

Yorumlar

  1. Adsız2 Aralık 2024 13:30

    Bir insana iyilik ve tardım etmek için o kişinin mutlaka iyi bizim değer yargılarımıza göre olumlu olması şrtmıdır. Bence değil. Maalesef insanlar ayrıştırdıkça ötekileştirdikçe, dışladıkça katagorize ettikçe daha kötü ve suç işlemeye yatkın hale geliyor.

    YanıtlaSil
  2. Murtaza Kamar3 Aralık 2024 09:17

    Teşekkür ederim. Bir yazımda Hz.İbrahim ve bir ateşeperestin hikayesini anlatmıştım. Dedikleriniz aynen doğru

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ünvanlar ve Kendine Dönüş

-
Ünvanlar ve Kendine Dönüş Dostum olan diş doktorunun kliniğine gittim. Sekreteri, doktora “Yazar geldi,” demiş. Doktor dostum tebessümle yanıma gelip, “Hem yazar hem defterdar hem de akrabamdır,” dedi. Bu küçük anekdot beni düşündürdü: Dost meclisinde “yazar” olarak anılmak beni daha çok mutlu ediyor. Çünkü yazarlık, tamamen kendi emeğimle ve çabamla kazandığım bir kimlik. Oysa "defterdar" gibi resmi ünvanlar, bir atama sonucunda elde ediliyor. Bir meslektaşım, “Eski defterdar olur ama eski yazar olmaz,” demişti. Bu söz, yazarlığın özgünlüğünü ve kalıcılığını hatırlatıyor. Ünvanlar ve isimlerle hitap biçimleri de kültürlere göre değişiyor. Örneğin, Suriye’ye yaptığım bir ziyarette, gençlerin büyüklerine sadece isimleriyle hitap etmeleri beni şaşırtmıştı. Sonuç olarak, resmi ortamlarda ünvanlar yerinde kullanılsa da insanın asıl kimliği, kişisel değerleri ve geride bıraktığı izlerdir. Yazarlık, düşündüğüm, ürettiğim ve paylaştığım bir kimlik olarak beni daha çok tanımlıy...
Devamı

Kalbin Secdesi

-
“Aldanma insanların samimiyetine! Menfaatleri gelir her şeyden önce. Vaad etmeseydi Allah cenneti; O'na bile etmezlerdi secde.” Mehmet Akif Ersoy’un bu dizeleri, insan doğasının karmaşıklığını ve samimiyetin çoğu zaman çıkar gölgesinde nasıl kaybolduğunu sarsıcı biçimde ortaya koyar. Gerçek içtenlik, ne yazık ki çoğu zaman menfaatin ardından gelir. Modern dünyada bu sorgulama daha da belirginleşiyor. Günlük ilişkilerimizde, iş hayatında, arkadaşlıkta, hatta aile bağlarında bile samimiyetin sınandığı anlarla karşılaşırız. Sorular zihnimizde dolaşır: "Bu ilişki bana ne kazandırır?" Gerçek insanlık ise tam bu sorunun dışında varlık bulur — karşılıksız iyilikte, hesapsız sevgide... Dinin Derinliğinde Samimiyet Akif’in dikkat çektiği gibi, eğer ibadet yalnızca ödül beklentisiyle yapılıyorsa, ortada samimiyet değil, bir pazarlık durur. Gerçek iman, bir karşılık beklemeden, yalnızca inandığı için yönelmekle şekillenir. Tıpkı çıkar gözetmeyen bir dostluk gibi... Son...
Devamı

Düşmanları Dost Eden Başkan

-
  Düşmanları Dost Eden Başkan Abraham Lincoln, Amerika Birleşik Devletleri'nin 16. başkanı olarak tarihe damgasını vurmuş, liderlik kabiliyeti, içerikle dolu konuşmaları ve stratejik zekâsıyla tanınmış bir figürdür. Özellikle iç savaş döneminde, ülkeyi bir arada tutma çabaları ve politikalarıyla hala günümüzde de örnek alınan bir liderdir. Lincoln'ün en dikkat çekici özelliklerinden biri, zor koşullarda bile yumuşak bir dil kullanarak insanları bir araya getirebilme yeteneğiydi. Bu yazıda, Lincoln’ün yumuşak dili ve bunun siyaset üzerindeki etkileri üzerinde duracağız. Yumuşak Dilin Anlamı: Yumuşak dil, iletişimde incelikli, nazik ve yapıcı bir yaklaşımı ifade eder. Bu tür bir dil kullanmak, karşıdaki kişiyi düşman olarak görmek yerine, onunla bir diyalog kurmayı ve ortak çözümler bulmayı hedefler. Lincoln’ün bu özellikleri, özellikle politik gündemlerin gerilimli olduğu dönemlerde güçlü bir strateji haline gelmiştir. Zira düşmanlık ve çatışma, insanların bir araya gelmesini zo...
Devamı