Büyüyünce Ne Olacaksın?

-

Küçücük bir köy okulunda, sıraların arasında dolaşan öğretmen, birinci sınıf öğrencilerine basit bir soru sorar: "Büyüyünce ne olacaksınız?" Cevaplar, henüz dilleri dönmeyen çocukların masumiyetiyle şekillenir:

●     "İnneci olacağım!" (Sağlık memuru)

●     "Öyyetmen..."

●     "Çitçi!" (Çiftçi)

●     "Toktuy!" (Doktor)

●     "Abukat!" (Avukat)

●     "Müyendis!" (Mühendis)

Derken, en arkada oturan Mustafa parmak kaldırır ve diğerlerinden farklı bir cevap verir:
"Ben onların dediklerinden olmayacağım... Ben adam olacağım!" (Hasan Pulur)  

Meslek mi, İnsanlık mı?

Bu küçük Mustafa’nın sözü, aslında büyük bir hakikati ortaya koyuyor: Biz, çocuklarımıza "Büyüyünce ne olacaksın?" diye sorarken, onlardan bir meslek ismi bekliyoruz. Oysa belki de sormamız gereken asıl soru şu: "Büyüyünce kim olacaksın?"

Çünkü bir insan doktor da olabilir, mühendis de… Ama asıl mesele, adam gibi adam olup olamayacağıdır.

Unvanların Ötesinde: Karakter

Toplum olarak, çocuklarımızı "başarılı" olmaya yönlendiriyoruz. İyi notlar, iyi üniversiteler, iyi maaşlar… Peki ya iyi insan olmak? 

Bir avukat, haksızlığa karşı duruyor mu?

Bir doktor, hastasına şefkatle yaklaşıyor mu?

Bir mühendis, yaptığı binalarda insan hayatını önemsiyor mu?

Mustafa’nın dediği gibi, asıl olması gereken, önce adam olmak. Gerisi kendiliğinden gelir.
"Adam Olmak" Ne Demek? 

●     Dürüst olmak: Sözünde durmak, yalan söylememek.

●     Vicdanlı olmak: Haksızlığa sessiz kalmamak.

●     Alçakgönüllü olmak: Unvanlarla kibirlenmemek.

●     Çalışkan olmak: Emek vermeden başarı beklememek. 

Köydeki bu küçük Mustafa, belki de farkında olmadan, hayatın en büyük sırrını söylemişti: "Önce insan ol, gerisi kendiliğinden gelir." 

Son Söz: Ne Olmak İstediğin Değil, Kim Olmak İstediğin Önemli

Belki de hepimizin kendimize sormamız gereken soru şu:

"Ben büyüdüm mü? Yoksa sadece bir meslek sahibi mi oldum?"

Çünkü gerçek başarı, diplomalarda değil, karakterde saklıdır.

Mustafa büyüdüğünde belki çiftçi oldu, belki öğretmen… Ama eğer adam gibi adam olduysa, zaten her şeyi başarmış demektir.

Peki ya siz? Büyüdüğünüzde bir meslek sahibi mi oldunuz, yoksa gerçekten ‘adam gibi adam’ olabildiniz mi?

 

 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ünvanlar ve Kendine Dönüş

-
Ünvanlar ve Kendine Dönüş Dostum olan diş doktorunun kliniğine gittim. Sekreteri, doktora “Yazar geldi,” demiş. Doktor dostum tebessümle yanıma gelip, “Hem yazar hem defterdar hem de akrabamdır,” dedi. Bu küçük anekdot beni düşündürdü: Dost meclisinde “yazar” olarak anılmak beni daha çok mutlu ediyor. Çünkü yazarlık, tamamen kendi emeğimle ve çabamla kazandığım bir kimlik. Oysa "defterdar" gibi resmi ünvanlar, bir atama sonucunda elde ediliyor. Bir meslektaşım, “Eski defterdar olur ama eski yazar olmaz,” demişti. Bu söz, yazarlığın özgünlüğünü ve kalıcılığını hatırlatıyor. Ünvanlar ve isimlerle hitap biçimleri de kültürlere göre değişiyor. Örneğin, Suriye’ye yaptığım bir ziyarette, gençlerin büyüklerine sadece isimleriyle hitap etmeleri beni şaşırtmıştı. Sonuç olarak, resmi ortamlarda ünvanlar yerinde kullanılsa da insanın asıl kimliği, kişisel değerleri ve geride bıraktığı izlerdir. Yazarlık, düşündüğüm, ürettiğim ve paylaştığım bir kimlik olarak beni daha çok tanımlıy...
Devamı

Kalbin Secdesi

-
“Aldanma insanların samimiyetine! Menfaatleri gelir her şeyden önce. Vaad etmeseydi Allah cenneti; O'na bile etmezlerdi secde.” Mehmet Akif Ersoy’un bu dizeleri, insan doğasının karmaşıklığını ve samimiyetin çoğu zaman çıkar gölgesinde nasıl kaybolduğunu sarsıcı biçimde ortaya koyar. Gerçek içtenlik, ne yazık ki çoğu zaman menfaatin ardından gelir. Modern dünyada bu sorgulama daha da belirginleşiyor. Günlük ilişkilerimizde, iş hayatında, arkadaşlıkta, hatta aile bağlarında bile samimiyetin sınandığı anlarla karşılaşırız. Sorular zihnimizde dolaşır: "Bu ilişki bana ne kazandırır?" Gerçek insanlık ise tam bu sorunun dışında varlık bulur — karşılıksız iyilikte, hesapsız sevgide... Dinin Derinliğinde Samimiyet Akif’in dikkat çektiği gibi, eğer ibadet yalnızca ödül beklentisiyle yapılıyorsa, ortada samimiyet değil, bir pazarlık durur. Gerçek iman, bir karşılık beklemeden, yalnızca inandığı için yönelmekle şekillenir. Tıpkı çıkar gözetmeyen bir dostluk gibi... Son...
Devamı

Düşmanları Dost Eden Başkan

-
  Düşmanları Dost Eden Başkan Abraham Lincoln, Amerika Birleşik Devletleri'nin 16. başkanı olarak tarihe damgasını vurmuş, liderlik kabiliyeti, içerikle dolu konuşmaları ve stratejik zekâsıyla tanınmış bir figürdür. Özellikle iç savaş döneminde, ülkeyi bir arada tutma çabaları ve politikalarıyla hala günümüzde de örnek alınan bir liderdir. Lincoln'ün en dikkat çekici özelliklerinden biri, zor koşullarda bile yumuşak bir dil kullanarak insanları bir araya getirebilme yeteneğiydi. Bu yazıda, Lincoln’ün yumuşak dili ve bunun siyaset üzerindeki etkileri üzerinde duracağız. Yumuşak Dilin Anlamı: Yumuşak dil, iletişimde incelikli, nazik ve yapıcı bir yaklaşımı ifade eder. Bu tür bir dil kullanmak, karşıdaki kişiyi düşman olarak görmek yerine, onunla bir diyalog kurmayı ve ortak çözümler bulmayı hedefler. Lincoln’ün bu özellikleri, özellikle politik gündemlerin gerilimli olduğu dönemlerde güçlü bir strateji haline gelmiştir. Zira düşmanlık ve çatışma, insanların bir araya gelmesini zo...
Devamı